De doodsverachting,

zo kenmerkend voor de samoeraiethiek harakiri of seppuku zijn daarvan de ultieme uitdrukkingen deze doodsverachting werd methodisch geïmplementeerd in de training die erop gericht was dat wat wij westerlingen de subjectobject fixatie noemen te doorbreken om een bewustzijnstoestand te realiseren waarin de onmiddellijkheid der dingen kon worden ervaren.

Wordt in Za-zen iedere activiteit geblokkeerd en stilgelegd tot in het kern van de zelfreflexiviteit , in de krijgskunsten wordt juist in de krijgskunstige beweging die ervaring nagestreefd die doorgaans als satori wordt aangeduid.

Je zou kunnen stellen dat, als er al zoiets als een geest in de machine bestaat, deze stelselmatig wordt uitgestulpt in het lichaam, of beter: in de fysieke handelingen.

Als er al zoiets bestaat als denken, dan dient dit met het lichaam te gebeuren.

Dat is een van de achterliggende verklaringen voor de herhaling: als je iets wil leren dan moet je dit honderduizend keer doen totdat je lichaam, zodra dit door uiterlijke omstandigheden wordt getriggerd, als vanzelf zo reageert.

Wat wij een fysieke drill noemen, is voor Japanners de grondslag van een didaktiek en pedagogiek, die niet zonder meer te verklaren is als een meedogenloze disciplinering.