Docent: Richard de Brabander Nu journalisten en documentairemakers, columnisten en essayisten de maatschappijkritische functie van de schrijver hebben overgenomen is een discussie over het literair engagement enkel zinvol wanneer zij zich laat leiden door de vraag wat het engagement literair maakt. Is er sprake van een ethisch-politieke betrokkenheid die specifiek literair is? En welk antwoord heeft dit specifieke literaire engagement op maatschappelijke vraagstukken? Voor een antwoord op deze vragen wordt het kritische werk van de schrijver, filosoof en criticus Maurice Blanchot gelezen. In zijn kritiek op Sartre, Camus en later op Levinas denkt hij literair engagement als een ervaring van het onmogelijke. Ook wordt Derrida's lezing van Blanchots verhalen in Parages besproken. Daarin gaat hij in op de relatie tussen literatuur en de wet, alteriteit, seksuele differentie en pluraliteit.
Verplichte literatuur: |